کارت مغناطیسی
کارت مغناطیسی یکی از انواع کارت است که دارای یک نوار مغناطیسی بوده حاوی چند لایه اطلاعات می‌باشد. جنس این کارت‌ها اغلب از جنس PVC می‌باشد. عمده استفاده این کارت‌ها به عنوان کارت‌های بانکی، کارت‌های تخفیف، کارت‌های ساعت زنی و … می‌باشد. ساخت این کارت‌ها دارای استانداردهایی به نام‌های ISO/IEC 7810, ISO/IEC 7811, ISO/IEC 7812, ISO/IEC 7813, ISO 8583, ISO/IEC 4909 می‌باشد و در ایران نیز مطابق با استانداردهای فوق تولید می‌گردد.
تاریخچه
فارست پری، یک مهندس IBM در سال ۱۹۶۰، ایده محافظت از نوار مغناطیسی که رسانه ذخیره‌سازی غالب در آن زمان بود در کارت‌های پلاستیکی را داشت. اما او در این راه ناامید شده بود زیرا هر نوار چسبنده‌ای که سعی می‌کرد تولید کند با نتایج ناموفقی رو به رو می‌گشت؛ و حتی هرزمان که به هدف خود می‌رسید نوار قابل چسبیدن می‌شد، عملکردی نداشت و قابلیت مغناطیسی از خود نشان نمی‌داد. روزی پس از گذراندن چندین ساعت خسته‌کننده در آزمایشگاه در تلاش برای به دست آوردن چسب مناسب، با چند تکه از نوار مغناطیسی و کارت‌های پلاستیکی به خانه بازگشت. هنگامی که به خانه وارد شد همسرش دوروتی را دید که در حال اتو کردن لباس است. وقتی که جریان تلاش‌های بی‌نتیجه اش در قرار گذاشتن نوار مغناطیسی روی پلاستیک را برای دوروتی بازگو کرد، همسرش به او پیشنهاد کرد که از اتو برای ذوب کردن نوار روی پلاستیک استفاده کند. فاستر بدون فوت وقت این کار را امتحان کرد که در کمال تعجب او جواب داد. اتو گرمای کافی برای پیوستن نوار به کارت را داشت؛ و از سویی قابلیت مغناطیس را نیز حفظ کرد.
ساختار نوار مغناطیسی
مواد تشکیل دهنده ذرات، وادارندگی نوار را تعیین می‌کند. وادارندگی پایین از اکسید آهن و وادارندگی بالا از مواد دیگری همچون هیدروکسید آهن و باریم به عنوان مواد تشکیل دهنده استفاده می‌کند. این مواد با ماده‌های چسبناکی مانند رزین (صمغ کاج) ترکیب شده‌اند تا برای پوشاندن قسمت مورد نظر ماده آبکی یکدستی را تشکیل دهند. در اغلب کارت‌های مورد استفاده، ماده آبکی روی پلاستیک آن روکش شده‌است، این روکش به جهت قابلیت جابجایی و لمس بسیار نازک می‌باشد. روکش‌ها به عرض نوار بریده شده و در فرایند ساخت کارت بکار برده می‌شود. روش‌های عملیات شامل ورقه ورقه شدن (ساخت ورقه‌ای نوار و پوشش پلاستیکی بر روی کارت)، مهر و موم داغ (استفاده از قالب‌های داغ برای انتقال اکسید نوار از پشت به داخل کارت بعد از مشخص کردن و بریدن سایز) پوست اندازی بعد از سرد شدن (کنده شدن اکسید نوار از روی کارت) می‌باشد. هر روشی دارای مزیت خاص خود بوده که به استفاده‌کنندگان کارت نامربوط می‌باشد. روکش مستقیم مایع اکسیدی در طول فرایند ساخت کارت، روش دیگری از قرارگیری نوار بر روی کارت می‌باشد (کارت کاغذی بر کارت پلاستیکی ارجحیت دارد).
با استفاده از این تکنیک، با فرایند کاهش هزینه ساخت روبرو هستیم هرچند کیفیت، افت پیدا خواهد کرد. روکش آبکی بر روی لایه (پوشش پلاستیکی یا مستقیم بر روی کارت) روش دیگری است که در آن ذرات موجود در ماده آبکی به منظور ارائه سیگنال‌های خوب و مناسب و به دور از پارازیت کنار هم ردیف می‌شوند؛ که دقیقاً مانند حذف کردن سرو صداهای (خش) روی نوار ضبط شده قدیمی می‌ماند.
به منظور مرتب کردن ذرات، نوار با ماده آبکی ازمیدان مغناطیسی عبور داده می‌شود، به ۲ دلیل استفاده از ذرات اکسید آهن نسبتاً آسان می‌شود: ذرات دارای وادارندگی پایین هستند که برای جهت دادن آنها نیازی به میدان مغناطیسی بزرگی نیست؛ و ذرات سوزنی شکل بوده و با نسبت حدود شش تا یک وجود دارند. ذرات سوزنی دارای محور آسانی می‌باشند که تساهل در پردازش را در چیدمان فراهم می‌سازد و این فرایند با استاندارد وادارندگی بالا سازگار نیست. ذرات مورد استفاده در وادارندگی بالا مسطح هستند که این خاصیت، باعث ایجاد محور مغناطیسی شده و برای دستیابی به بهترین عملکرد نوار، ذرات را بر روی لبه سطح نگه می‌دارد. کاملاً روشن است که به همان سرعت حذف میدان از نوار، ذرات به از بین رفتن تمایل دارند. نگه داشتن ذرات کنار نوار و شکل‌گیری مواد آبکی، بخشی از مهارت و فرایند طراحی در طی ساخت وادارندگی بالا می‌باشد.
با استفاده از این تکنیک، با فرایند کاهش هزینه ساخت روبرو هستیم هرچند کیفیت، افت پیدا خواهد کرد. روکش آبکی بر روی لایه (پوشش پلاستیکی یا مستقیم بر روی کارت) روش دیگری است که در آن ذرات موجود در ماده آبکی به منظور ارائه سیگنال‌های خوب و مناسب و به دور از پارازیت کنار هم ردیف می‌شوند؛ که دقیقاً مانند حذف کردن سرو صداهای (خش) روی نوار ضبط شده قدیمی می‌ماند.
به منظور مرتب کردن ذرات، نوار با ماده آبکی ازمیدان مغناطیسی عبور داده می‌شود، به ۲ دلیل استفاده از ذرات اکسید آهن نسبتاً آسان می‌شود: ذرات دارای وادارندگی پایین هستند که برای جهت دادن آنها نیازی به میدان مغناطیسی بزرگی نیست؛ و ذرات سوزنی شکل بوده و با نسبت حدود شش تا یک وجود دارند. ذرات سوزنی دارای محور آسانی می‌باشند که تساهل در پردازش را در چیدمان فراهم می‌سازد و این فرایند با استاندارد وادارندگی بالا سازگار نیست. ذرات مورد استفاده در وادارندگی بالا مسطح هستند که این خاصیت، باعث ایجاد محور مغناطیسی شده و برای دستیابی به بهترین عملکرد نوار، ذرات را بر روی لبه سطح نگه می‌دارد. کاملاً روشن است که به همان سرعت حذف میدان از نوار، ذرات به از بین رفتن تمایل دارند. نگه داشتن ذرات کنار نوار و شکل‌گیری مواد آبکی، بخشی از مهارت و فرایند طراحی در طی ساخت وادارندگی بالا می‌باشد.
انواع کارت مغناطیسی
کارت های مغناطیسی در مراحل اولیه تفاوت چندانی ندارند و روش تولید آنها یکسان است. اما یک مورد مهم باعث ایجاد تفاوت در نوع کارت‌ها می‌شود و آن نوع نوار مغناطیسی استفاده شده در آن است. به‌طورکلی، کارت‌های مغناطیسی از لحاظ نوع نوار مغناطیسی به دو دسته تقسیم می‌شوند.
- کارت مغناطیسی HiCo
دسته اول کارت‌های HiCoهستند که اسم آنها از high-coercivity گرفته شده است. این عنوان بدین معنی است که این کارت‌ها می‌توانند خاصیت مغناطیسی خود را برای مدت زمان بیشتری حفظ کنند. کارت‌های HiCo از لحاظ مغناطیسی سخت‌تر و مستحکم‌تر هستند و معمولاً در پروژه‌های بلند مدت استفاده می‌شوند.
- کارت مغناطیسی LoCo
کارت مغناطیسی LoCo نوع دیگری از این کارت‌ها است که عنوان آن از Low Coercivity گرفته شده است و توانایی نگهداری خاصیت مغناطیسی در آنها بسیار کمتر است. این کارت‌های از لحاظ خاصیت مغناطیسی نگهداری اطلاعات نوعی کارت نرم و ضعیف شناخته می‌شود و بیشتر در پروژه‌های کوتاه مدت مانند کلید الکترونیکی هتل‌ها به کار برده می‌شود. اگر دوست دارید که نوع کارت مغناطیسی خود را تشخیص دهید می‌توانید به راحتی به نوار پشت کارت نگاه کنید، اگر این نوار به رنگ مشکی باشد یعنی کارت شما HiCo بوده و چند سال از آن استفاده خواهید کرد. اما اگر نوار پشت این کارت به رنگ قهوه‌ای باشد، یعنی کارت شما از LoCo بوده و باید به طور مرتب اطلاعات روی آن را تغییر دهید
مشخصات کارت مغناطیسی HiCo
1.اطلاعات آنها به سختی پاک می‌شود.
2.برای خواندن و دریافت اطلاعات به میدان مغناطیسی قوی‌تری نیاز دارند.
3.بهترین انتخاب برای کارت‌های دائمی و کارت‌های با طول عمر بالا مانند کارت‌بانکی هستند.
4.این کارت‌ها در برابر بیشتر تنش‌های مغناطیسی مقاوم هستند و کاربر می‌تواند با خیال راحت با آنها کار کند.
5.معمولاً توسط هر دستگاه کارت‌خوانی اطلاعات آن دریافت می‌شود و نیازی به دستگاه خاصی ندارند.
6.درج اطلاعات و ذخیره اطلاعات در این کارت‌ها نسبت به کارت LoCo هزینه بیشتری دارد.
7.دستگاه‌هایی که اطلاعات کارت مغناطیسی HiCo را درج می‌کنند، قابلیت درج اطلاعات بر روی کارت‌های LoCo را نیز دارند.
8.معمولاً به عنوان کارت‌های بانکی، گواهینامه رانندگی، کارت‌های کنترل دسترسی، کارت‌های کتابخانه و عضویت استفاده می‌شوند.
مشخصات کارت مغناطیسی LoCo
1.دوام مغناطیسی کمی دارند.
2.برای درج اطلاعات و همچنین خواندن اطلاعات روی آنها به میدان مغناطیسی کمتری نیاز هست.
3.بهترین انتخاب برای کارت‌های مقطعی و کارت‌هایی که نیاز به تغییرات اطلاعات دارند، هستند.
4.به راحتی توسط اعمال مکانیکی و میدان مغناطیسی دچار مشکل می‌شوند و حتی ضربه محکم و ناگهانی نیز می‌تواند به آنها آسیب برساند.
5.معمولاً توسط هر دستگاه کارت‌خوانی خوانده می‌شود.
6.دستگاه‌های درج اطلاعات بر روی این کارت‌ها بسیار ارزان‌تر از کارت‌های HiCo هستند.
7.دستگاه‌های درج اطلاعات بر روی کارت‌های LoCo فقط مختص به همین کارت‌ها هستند و برای کارت‌های HiCo کاربرد ندارند.
8.از این کارت‌ها معمولاً برای کارت‌های کلید هتل، کارت‌های هدیه، کارت‌های تلفن، گذرگاه‌های حمل و نقل عمومی استفاده می‌شود.
نحوه نگهداری از کارت مغناطیسی
نحوه نگهداری از کارت مغناطیسی
کارت مغناطیسی همانند سایر کارت‌های هوشمند و PVC در معرض آسیب‌های مختلف قرار دارد و اگر تنش‌های فیزیکی یا شیمیایی به آن اعمال شود به‌احتمال‌زیاد غیرفعال می‌شود. نکته بسیار مهم در مورد این کارت‌ها این است که نوار مغناطیسی در سرتاسر کارت قرار داده شده است و آسیب احتمالی به کارت بدین معنی است که نمی‌توانید از آنها استفاده کنید. شایع‌ترین مشکلی که می‌تواند برای این کارت‌ها ایجاد شود، شکستن یا پارگی است که به شدت به نوار مغناطیسی آسیب می‌رساند و امکان استفاده مجدد یا تخلیه اطلاعات را از شما می‌گیرد.
مواردی مانند خش برداشتن یا کج شدن نمی‌تواند آسیب جدی برای کارت مغناطیسی ایجاد کنید و تا زمانی که نوار موجود در بدنه آن سالم باشد، قابلیت استفاده دارد. اما در برخی موارد، میدان‌های مغناطیسی خیلی قوی عملکرد کارت و نوار را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و حتی می‌تواند آنها را غیرفعال کنید. در نسل اول از کارت‌های مغناطیسی توصیه می‌شد که کارت در معرض آهنربا یا گوشی‌های همراه قرار نگیرد، اما امروزه تقریباً این مشکل برطرف شده و کارت‌ها مقاومت خوبی در برابر میدان مغناطیسی از خود نشان می‌دهند.
کارت مغناطیسی به دلیل داشتن نوار مغناطیسی و همچنین شرایط خاص، باید به صورت ویژه مراقبت شود و حتی‌الامکان آنها را از تنش‌های فیزیکی و مغناطیسی دور نگه داشت.
به‌طور کلی چند روش ساده برای محافظت از این کارت‌ها عبارت‌اند از:
به‌طور کلی چند روش ساده برای محافظت از این کارت‌ها عبارت‌اند از:
1.کارت‌ها را به صورت جداگانه و در یک کیف یا بسته مخصوص نگهداری کنید و از نزدیک کردن آنها به یکدیگر بپرهیزید.
2.برای محافظت بیشتر از این کارت‌ها، برای هر کدام از آنها از یک علامت یا نشانه خاص استفاده کنید و از وضعیت آنها اطلاع داشته باشید.
3.تمامی کارت‌های مغناطیسی را از جریان و میدان مغناطیسی دور نگه دارید، نزدیک بودن آنها به میدان مغناطیسی باعث اختلال در عملکرد آنها می‌شود.
منبع : ثامن بلاگ
منبع : ثامن بلاگ
- دوشنبه ۱۵ اسفند ۰۱ ۱۴:۴۶ ۲۵ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر
